سقوط از  چاله به چاه  در صورت عدم  تحول شورای شهر

شوشان - صالح محمدیان :

تغییرِ صرفِ شهردار و مدیران نه تنها راهبردی نیست، بلکه به ابزاری برای تداومِ چرخه‌ی معیوبِ مدیریت شهری تبدیل خواهد شد.

 بخش اعظم نارضایتی کنونی، ریشه در عملکرد و نگرشِ معیوبِ شورای شهر دارد؛ به‌گونه‌ای که حتی با انتخابِ قوی‌ترین، متخصص‌ترین و موجه‌ترین افراد برای شهرداری، بدون تغییر اساسی در رویکردِ شورا، این اقدام به معضلی ویرانگرتر بدل خواهد شد و مصداق بارزِ افتادن از چاله به چاه است. 

این جایگزینی‌های پیاپی تنها بازیگرانی را عوض می‌کند که در نهادهای فرسوده محکوم به تکرارِ همان اشتباهاتند. 
مشکلِ بنیادین، ساختار ناقصی است که شورای شهر را با وجود وظیفه‌ی نمایندگیِ اراده‌ی مردم، به عرصه‌ی سهم‌خواهی جناحی، معاملات انتخاباتی و نقضِ سیستماتیکِ شایسته‌سالاری بدل کرده است. 
شواهدی چون تحمیلِ مدیرانِ فاقدصلاحیت، جابجایی‌های مکررِ پست‌های میانی و تعلیقِ ده‌ها جلسه برای باج‌گیری سیاسی، گواهِ الگویی بیمارند که شهر را گروگانِ منافعِ فراقانونی گرفته است. 

این روند نشان می‌دهد بخشی از اعضا با مشروعیتی برآمده از رانتِ شبکه‌های حامی‌پرور، منابع عمومی را هدفِ غارتِ سازمان‌یافته قرار داده‌اند. 

شورای شهر می‌بایست پیش از هر اقدامی، کلیه‌ی تصمیماتِ اشتباه و تحمیلیِ گذشته بر مدیریت شهری را ملغی و مورد تجدید نظرِ  قرار دهد؛ با جبرانِ خساراتِ ناشی از سوءمدیریت، اعتمادِ شهروندان و کارکنان را بازستاند و رضایتِ فعالین شهری را به‌عنوان مبنای مشروعیتِ تصمیماتِ آتی کسب کند.

 به بیان روشن‌تر: شورا نخست باید خود را اصلاح کند.

 راهِ برون‌رفتِ حقیقی تنها در تحولِ دو پایه استوار است: دگرگونیِ ساختار حاکم بر شورا با جایگزینیِ بی‌قیدوشرطِ شایسته‌سالاریِ تخصص‌محور و انقیادِ مطلقِ تصمیمات به اراده‌ی مردمی. 

این دگرگونی مستلزمِ تمکینِ فکری و عملیِ اعضای تازه‌به‌دوران‌رسیده در برابر پیشکسوتانِ پاکدست و صاحب‌اعتبارِ شورای شهر است؛آنانی که پیوندِشان با مردم و کارکنان واقعی است. 

تنها با تکیه بر خردِ جمعیِ این استوانه‌های اخلاقی می‌توان چارچوب‌های کهنه را درهم شکست و شهر را از چنگالِ غده‌ی چرکینِ سیاسی رهانید. 

هر اقدامِ اصلاحیِ فاقدِ پاکسازیِ درونیِ شورا، نه تنها راه به رهایی نمی‌برد، که سقوطی برنامه‌ریزی‌شده از چاله به چاه خواهد بود.  

۴ مرداد ۱۴۰۴